Deze week bij toeval in huis gekregen: het boekje 10 over rood. Een werkje dat de Gideonsbende van de PvdA in oktober 1966 presenteerde, deze maand op de kop af 45 jaar geleden. Geschreven door toen nog jonge en sindsdien hoog opgeklommen -en soms weer diep gevallen- sociaal-democraten als Han Lammers, André van der Louw en Arie van der Zwan. Nieuw Links noemden ze zichzelf, en ze hadden revolutionaire ideeën. Ik wil u de allereerste zinnen van deze toenmalige bestseller (in een maand tijd waren er al 13.000 van verkocht) niet onthouden.
“Dit geschrift is een uitdaging aan de Partij van de Arbeid. Het is geschreven vanuit de overtuiging dat de grootste Nederlandse socialistische partij
a. wat betreft haar principiële uitgangspunten onduidelijk is,
b. voorzover er van duidelijkheid sprake is, vaak conservatieve kenmerken vertoont,
c. in haar doen en en laten intern zowel als naar buiten de democratie onvoldoende recht doet wedervaren.”
Is er 45 jaar na dato eigenlijk iets veranderd?
