Of er een relatie is weet ik niet, maar in de jaren dat ik er als (leerling-)verpleegkundige werkte -1982 t/m 1986- had ziekenhuis De Heel een slechte naam. De cynische bijnaam was destijds De Hel. Enkele medewerkers van dit Zaanse hospitaal hadden zelfs briefjes op zak met de mededeling dat ze, mocht hen een ongeluk overkomen, niet geopereerd wilden worden door dokter X (diens echte naam laat ik hier maar even achterwege).
De tijden zijn veranderd. Deze week presenteerde de medische glossy Dr. Yep een overzicht van de dertig beste Nederlandse ziekenhuizen. En zie daar, dat van Zaanstad -tegenwoordig Zaans Medisch Centrum geheten- staat op nummertje 29. Niet slecht. Natuurlijk is zo’n beoordeling arbitrair en hangt de eindstand onder meer af van de gehanteerde citeria. Ziekenhuizen worden wel vaker vergeleken en hun plek op de ranglijst wisselt nogal eens. Maar de Yep-beoordeling lijkt me een leuke opsteker voor ‘onze’ verpleeginrichting.
Ik vond de relatief hoge plaats voor het ZMC mede verrassend omdat enkele jaren geleden het ziekenhuisbestuur de gemeenteraad van Zaanstad voorhield dat het de hoogste tijd was voor een nieuw gebouw. Sterker nog, het was al bijna te laat. Een deel van de apparatuur was aan het eind van haar levenscyclus en langer wachten met nieuwbouw leidde tot onaanvaardbare situaties. Enfin, de doorgedrukte nieuwbouwplannen op de tegenover liggende voetbalvelden ging niet door en sindsdien is het stil. Ik had verwacht dat de eerste medische apparaten inmiddels wel zouden zijn ontploft en patiënten gillend de de slaapzaal verlieten, maar het tegendeel is waar. Het ZMC wordt hoger dan ooit gewaardeerd.
De raadsmeerderheid en het college van B&W hebben zich enkele jaren geleden in de luren laten leggen door het ZMC-bestuur. Blijkbaar was de nood toch wat minder hoog dan destijds geëtaleerd. Anders was het ziekenhuis nu wel druk bezig met het stapelen van stenen.
