Ik had vandaag kunnen schrijven over de Surinamer Rodney Rinaldo Dias. Hoewel getrouwd met een Nederlandse en in het bezit van drie kleine kinderen, belandde hij op een Zaandamse bajesboot. Dias zou acht maanden en 15 dagen gevangen zitten. De reden: hij was zijn paspoort kwijt. In die acht maanden werd hij vernederd en kreeg hij niet de medische behandeling die hij nodig had. Zo zijn onze manieren, in Nederland anno 2010.
Maar ik kies er vandaag voor om te schrijven over Leny Vissers. In 2002 bewees deze ZOG-voorvrouw al niet geschikt te zijn voor het wethoudersvak en dat doet ze nu weer. Zaterdag overhandigde de directeur van De Kade haar 5.347 handtekeningen, binnen enkele weken bij elkaar gezameld en bedoeld om sluiting van het poppodium tegen te gaan. Leny was niet onder de indruk. Ze zag anonieme handtekeningen, handtekeningen uit naburige gemeenten, uit de rest van Nederland en zelfs vanuit het buitenland. Die telden volgens haar allemaal niet.
Met Vissers was en is geen goed inhoudelijk debat te voeren. Gevraagd naar het waarom van de sluiting van De Kade komt ze niet veel verder dan dat er nu eenmaal bezuinigd moet worden. En vervolgens gaat ze op de man spelen (“Vreemd dat er nauwelijks bij de popschool betrokken jongeren bij de manifestatie aanwezig waren.”). Ze doet De Kade met terugwerkende kracht af als een overbodig en geldverslindend instituut. Het zal je cultuurwethouder maar zijn.
Sommige politici hebben nog altijd niet in de gaten dat ze er zijn ten dienste van de samenleving. Dat soort mensen is verantwoordelijk voor zowel bajesboot als cultuurdood.
)