Rechtse media

Twaalf weken lang mag ik me verdiepen in Elsevier. Niet dat ik dit zo’n geweldig weekblad vind, maar het geeft me de mogelijkheid om te grasduinen in bijna honderd jaar Elsevier-archiefmateriaal. Ik zou willen dat bijvoorbeeld ook Vrij Nederland het eigen archief digitaliseerde, want daarmee worden  bronnen ontsloten die anders pas na veel moeite zichtbaar worden.

Na die twaalf weken zal ik mijn proefabonnement zeker niet verlengen. Elsevier is namelijk nog altijd een vervelend VVD-blad. Inconsequent conservatief. En vaak behoorlijk onbetrouwbaar. Laat ik hieronder een bijna willekeurige ingezonden brief uit Elsevier plaatsen, die heel aardig het redactionele gedachtengoed weergeeft.

“Alle ophef over enkele, vooral mineure, misstappen van PVV-leden, zijn koren op de molen van links Nederland (‘Wilders’ zwakke plek’, 20 november, pagina 14). Uiteraard heeft Geert Wilders dit over zichzelf afgeroepen. Hij had gewaarschuwd moeten zijn door de LPF-ervaringen, maar verzuimde degelijk onderzoek te doen naar nieuwe Kamerleden. Zeker, enkele van de misstanden horen niet bij een Kamerlid en zeker niet bij een partij die het voor een groot deel moet hebben van het law-en-order- imago. Maar de gretigheid waarmee links Nederland hierop duikt, is dubieus. Alsof we geen linkse politici hebben gehad die een link hadden met aanslagen (RaRa), die naar heroïneprostituees gingen, die fraudeerden met uitkeringen, die heimelijk opgenomen racistische uitspraken deden over Marokkanen, die bij buitenlandse seminars vrouwen onzedelijk betastten, enzovoort.
De meesten zijn daarmee min of meer weggekomen zonder veel aandacht en grote krantenkoppen.”

Het geeft te denken dat de schrijver in kwestie zaken als valsheid in geschrifte, geweld tegen personen en bedreigingen typeert als ‘mineure misstappen’. Daarvan kun je echter nog zeggen dat het nu eenmaal zijn mening is. Maar zijn opsomming van ‘linkse politici’ in combinatie met de zin: “De meesten daarvan zijn min of meer weggekomen zonder veel aandacht en grote krantenkoppen”, deugt natuurlijk van geen kant. In bovengenoemde opsomming herken ik Wijnand Duijvendak (‘RaRa’), Ad Melkert (‘onzedelijk betasten’)  en Rob Oudkerk (‘Racistische uitspraken’, ‘heroïneprostituees’). Het andere voorbeeld komt me niet bekend voor. Volgens mij kregen bovengenoemde drie politici te maken met buitengemeen veel negatieve publiciteit, staat al lang vast dat Duijvendak geen RaRa-lid was (zie ook de ‘Andere Tijden’-uitzendingen van de afgelopen weken), is dat onzedelijk betasten door Melkert nooit bewezen en raakten zowel Duijvendak als Oudkerk hun baan als politicus kwijt. Inmiddels is één PVV-lid (vrijwillig) opgestapt als Kamerlid en zit er nog altijd een handvol wetsovertreders en criminelen namens deze partij in de Tweede Kamer. Maar gehinderd door zijn blinde vlek ziet de brievenschrijver in kwestie dat over het hoofd.  

Van de vermeende villa van Den Uyl in Frankrijk (De Telegraaf in een lange hetzecampagne) tot de veelkoppige verdachtmakingen van GeenStijl; jaar na jaar en keer op keer tonen rechtse media dat ze het met de waarheid niet zo nauw nemen als het hen uitkomt. Helaas voor hen; ik houd het nog even op de Volkskrant en Vrij Nederland.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *