Ik ken zo al vier Zaanse oud-wethouders die op zoek zijn naar een baan. Maar hoe ze ook hun best doen, het wil niet lukken. Terwijl ze toch al meer dan een half jaar solliciteren. Wellicht zoeken ze in de verkeerde richting, misschien zijn hun eisen te hoog. Wat in ieder geval ook meespeelt is hun politieke verleden. Afgelopen week verscheen er een onderzoek waaruit naar voren kwam dat het vertrouwen in politici tot een absoluut dieptepunt was gezakt. Zelfs taxichauffeurs scoorden beter. Iedereen die het Amsterdamse TCA kent, weet hoe diep je dan bent gezakt als volksvertegenwoordiger. En dat breed gekoesterde wantrouwen komt je arbeids-kansen natuurlijk niet ten goede.
Deze week besloot de Tweede Kamer dat politici met wachtgeld een tegenprestatie dienen te leveren. Hoe triest ook voor bovenstaande wethouders; ik vind het niet zo’n onredelijk voorstel. Zo ongeveer iedereen die werkloos raakt, heeft een sollicitatieplicht. Behalve oud-Kamerleden, voormalige ministers en staatssecretarissen en ex-wethouders. Ze mogen twee tot zes jaar thuis zitten, zonder daar iets tegenover te hoeven stellen.
Het is van tweeën één: óf alle werklozen krijgen een uitkering zonder verplichte tegenprestatie óf alle politici zonder baan worden behandeld zoals ze in hun eerdere carrière die andere werklozen behandelden. Aan de bak!
