Vier artikelen wijdde Dagblad Zaanstreek aan een eigenhandig georganiseerde signeersessie met Johnny Rep. Er kwamen tien mensen op af. De krantenlezers kregen tevens de gelegenheid om vragen te stellen aan het Zaanse goudhaantje. Als ik het goed begrepen heb, kwamen er twee. Waarvan één werd geformuleerd door een tekstschrijver van Dagblad Zaanstreek.
Het gaat niet goed met het plaatselijk dagblad. Het aantal abonnees houdt niet over en, mischien nog wel erger, de inhoud laat te wensen over. Schrap de ANP- en overgenomen Parool-artikelen en er resteert een verdomd dun blaadje. Dat bovendien elk gevoel van urgentie mist. Leuk, zo’n Zaanse oliebollentest vlak voor Oud en Nieuw. Maar wel gejat van het Algemeen Dagblad. Dagen te laat brengt de krant een verpleeg- en verzorghuizenoverzicht. Overgenomen van de Volkskrant-website bovendien. Het zijn enkele ergernissen, geselecteerd uit vele.
Mijn ouders verhuisden rond 1970 naar Zaandam en namen een abonnement op De Typhoon. Als jongetje van 9 beperkte ik me in die jaren tot de strips, maar al snel kwamen daar de nieuwsberichten bij. Toen ik op kamers ging, nam ik zelf een abonnement op De Typhoon. In 1986 ging ik er zelfs werken, als verslaggever. Kort nadat De Typhoon fuseerde met De Zaanlander vertrok ik er; ik voelde er niets voor om te werken voor een publicatie van het Telegraaf-concern. Mijn abonnement behield ik wel. De behoefte aan Zaans nieuws was (en is) simpelweg te groot. Maar sinds gisteren ben ik abonnee-af. De verkering heeft veertig jaar geduurd, maar is nu uit.
Ik houd het voorlopig bij Het Parool en de Volkskrant. Niet Zaans, wel kwaliteit. En dat miste ik steeds meer bij Dagblad Zaanstreek, het mooie stuk van Ton de Lange in de krant van vrijdag ten spijt (over het mislukte funderingsherstel in een Zaanse straat). Mocht de krant ooit weer Typhoon-statuur krijgen, dan keer ik wel terug. Hopelijk tot ziens dus. Ooit.
