Khadaffi

In de jaren ’80 van de vorige eeuw werd bekend dat de Zaandamse munitiefabriek Eurometaal allerlei wapentuig had gesmokkeld naar landen als Zuid-Afrika, Iran en Irak. Israël was trouwens ook een goede vriend van deze moordfabriek, evenals Turkije. Het ging jarenlang crescendo met de transporten en de verdiensten waren naar behoren. Uiteindelijk moest Eurometaal een boete betalen voor het leveren van goederen aan het Midden-Oosten. Dat woog echter wel op tegen de binnengehaalde inkomsten.

Afgelopen week verschenen er de nodige berichten over recente Nederlandse wapen- en munitietransporten aan landen als Bahrein en Egypte. De spullen zijn ongetwijfeld ingezet bij het neerslaan van de plaatselijke opstanden tegen de dictatoriale regimes aldaar. Een deel van het miljardenkapitaal dat de Libische despoot Khadaffi zich heeft toegeëigend is te vinden achter een voordeur in –of all places– Ridderkerk. Nederlandse huurlingen vechten vrolijk mee in de Oosterse woestijnen, zo doende allerlei potentaten in het zadel houdend. De opbrengsten: zo’n ton per persoon. Nachtzichtkijkers en transporthelikopters voor Libië? De Nederlandse staat vond het de afgelopen jaren allemaal best. Zolang het maar geld opleverde.

In Nederland is nog een beetje controle op hetgeen er zoal aan strategische goederen wordt uitgevoerd. In andere Westerse landen is dat vaak al veel minder. Italië leverde Khadaffi de straaljagers waarmee hij nu de om democratie vragende mensen bestookt.

Hoe lang zou het duren voor er vanuit het Westen weer een (handels-)delegatie naar het Midden-Oosten vertrekt? Met in het kielzog een minister die mensenrechten en democratie bepleit?

Lekker geloofwaardig.