Er bestaat geen Nederlandse gemeente met zoveel partijen in de raad als Zaanstad. Dat hoeft geen probleem te zijn, zolang ze alle veertien hun stempel weten te drukken op de besluitvorming. Helaas, dat is niet zo.
Absoluut dieptepunt is de Partij voor de IJsbaan. (Hoewel, de fractie-Dissels kan er ook wat van…) In 2006 kwam PvdIJ’er Rob Goezinne in de gemeenteraad, omdat ruim duizend kiezers het blijkbaar ook niet meer wisten. In 2010 mocht hij zelfs aan een tweede termijn beginnen. Meest opvallende is dat Rob in zijn zes jaar als volksvertegenwoordiger in het geheel niets heeft weten te bereiken. Ja, een partijwebsite, maar die is ook al niet meer ververst sinds februari 2010.
In Dagblad Zaanstreek stond maandag een vermakelijk interview met Goezinne. Eens te meer werd duidelijk dat hij het zicht op de werkelijkheid volledig kwijt is, voor zover het ooit aanwezig was. Rob twijfelt of hij van de PvdIJ ‘niet beter een Sportpartij’ moet maken, ‘misschien’ moeten de zes lokale partijen samengaan (“Dat weet ik niet hoor. De tijd zal het leren.”) en van een windmolen kun je ‘nog geen speelgoedtram laten rijden’.
In al die jaren is de komst van een kunstijsbaan geen millimeter dichterbij gekomen. Door de crisis is dat beoogde doel zelfs verder weg dan ooit. Crisis? Welke crisis? Een mobiele ijsbaan ‘zou maar 800.000 euro kosten. Wat is nou acht ton?”, aldus Rob Goezinne. Die betoont zich daarmee misschien wel ijs-, maar zeker geen rekenmeester.
Gelukkig heeft de PvdIJ er sinds gisteren een programmapunt bij. Goezinne: “Een nieuwe sporthal voor KZ vind ik trouwens bijna net zo belangrijk als een ijsbaan. (…) Zeg maar 51 procent voor de ijsbaan en 49 voor de sporthal.” Geweldig standpunt. Zeg maar 51 procent onrealistisch en 49 procent ondoordacht.
Zo, nu eerst maar eens een stukje schaatsen.
