De onderhandelingen beginnen morgen en aan de onderhandelingstafel zit Fleur Agema. Purmerendse kasteleinsdochter die haar meeste jaren doorbracht in Wormerveer en Assendelft. Uitvindster van de ondraaglijke lichtheid van het bestaan. Voormalig LPF-Statenlid. Voormalig weggelopen LPF-Statenlid. Riep in die hoedanigheid de gemeente ter verantwoording omdat er in het zwembad soms overdwars werd gezwommen. Ontwerpster van een gevangenis voor het Zaandamse Hembrugterrein, ‘gemodelleerd naar het aloude idee van de kerker en bedoeld om het verzet van de gevangene te breken’. (Dank, Sjors.) Goedgebekte scheldkannonade met lange tenen.
Die Fleur dus. De toekomst van Nederland ligt vanaf nu in haar handen. Drie weken zit ze in het Catshuis. Samen met Mark, Stef, Maxime, Sybrand en Geert. Gezamenlijk schrapen ze de miljarden bij elkaar. Zes gevangenen uit vrije wil, maar aan elkaar geketetend tegen wil en dank. Fleur heeft het vanaf nu mede voor het zeggen. Vluchten kan niet meer. Dat geldt voor het sextet in het Catshuis. En dat geldt voor de zestien miljoen die daar het slachtoffer van worden. Kan Fleur haar gevangenismodel toch nog in de praktijk brengen. Landsbreed.
Help!
