Mooie naam, ‘Bzz-meisje’. Het betreft het beeld van een meisje met een glas tegen haar oor. In dat glas zit een bij. Vandaar het ‘bzz’. Het meisje met de bij stond amper een paar maanden in het plantsoen op de hoek Westzijde/Frans Halsstraat in Zaandam toen het werd vernield. Het was al voorspeld. Zaanstad betaalt nu eenmalig de reparatiekosten. Wordt het kunstwerk echter nog een keer vernield, dan overweegt de gemeente om het beeld voorgoed te verwijderen. Kunstwerken dienen tegenwoordig hufterproof te zijn. En dat is het bzz-meisje bepaald niet.
Volgens mij is het een teken des tijds dat sommigen zo makkelijk vernielingen aanrichten. Niet alleen aan kunstwerken overigens. Rondom Oud en Nieuw is er voor miljoenen opgeblazen met -steeds zwaarder geworden- vuurwerk. Waarna we met z’n allen overgingen tot de orde van de dag. Ik woon in de Havenbuurt. Het straatmeubilair is daar per definitie niet veilig. Als er geen graffiti opzit is het wel vernield of zelfs verdwenen. Tot en met de straatnaamborden aan toe. Afgelopen week ging het fietspad over de Den Uylbrug open. Er zijn wat verwijzingsborden in de buurt gezet, die er zo kwetsbaar uitzien dat ik ze maximaal twee maanden levensduur geef. Een deel van de nieuwe haagbeuken die mijn tuingrens moesten aangeven is binnen drie dagen uit de grond getrokken en in de sloot geworpen.
Alles van waarde is weerloos. Sommige mensen menen die stelling regelmatig te moeten uittesten. Helaas.
