Roel van Duijns boek over zijn ervaringen met de Nederlandse inlichtingen- en veiligheidsdiensten werkt inspirerend. Een citaat: “In Nederland worden per jaar gemiddeld 50.000 sollicitanten voor ‘vertrouwensfuncties’ gescreend door de AIVD, hetgeen ertoe leidt dat 1000 tot 2000 mensen jaarlijks worden afgewezen op grond van een AIVD-rapport.” Ik heb me ooit wel eens door zo’n medewerker van de Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst laten vertellen dat deze organisatie een paar honderdduizend dossiers van Nederlanders bewaart. Allemaal potentieel staatsgevaarlijke mensen. In de ogen van de geheime dienst dan.
Het aardige is dat Nederland een Wet op de Inlichtingen- en Veiligheidsdienst heeft. En op basis van die WIV kun je je eigen BVD- of AIVD-dossier opvragen. Daarvan wordt nog veel te weinig gebruik gemaakt. Misschien moet daar eens wat meer werk van worden gemaakt. Daarom, bij dezen, an offer you can’t refuse. Heb je het idee dat de Binnenlandse Veiligheidsdienst of diens opvolger, de AIVD, ooit hun oog op je hebben laten vallen? Ben je benieuwd wat de staatsspionnen over je hebben vastgelegd? Laat het me weten. Ik zorg dan dat je een mooie voorbeeldbrief ontvangt waarin de AIVD wordt gevraagd om de verzamelde gegegevens vrij te geven. En met een beetje mazzel (of pech, als ze je toch niet interessant vonden) ontvang je na enkele maanden een envelop met inhoud op je deurmat.
Neem via de mail contact met me op (havenstraat75@hotmail.com) en ik mail je de brief. Zet ze aan het werk, daar op dat Zoetermeerse hoofdkantoor.
