Hoe onthullend is het stevige bericht in de Volkskrant van gisteren dat de CPN Pim Fortuyn ooit weigerde als lid? Niet zo heel erg. Of eigenlijk helemaal niet. Neem bijvoorbeeld deze reactie uit juli 2007 op de weblog van SP-raadslid Lilian Marijnissen. Roelf van Bergen schreef daar: “Pim zijn politieke leven begon al veel eerder dan hier wordt gesuggereerd. Studerend in Groningen was de eerste poging om bij de CPN geaccepteerd te worden en carrière te maken als hotemetoot, want dat was de enige weg die Pim kende: Carrière maken. Kwam niet door de ballotage. Fré Meis zag prima wat voor vlees hij in de kuip had.” [Voor de jonkies onder ons: Fré Meis was een gestaalde Groningse communistenleider die zijn leven lang Stalin een toffe peer vond.]
Tien jaar geleden, kort na de dood van Fortuyn, haalde een aangeslagen Ruud Vreeman -toen nog burgemeester van Zaanstad- in mijn gezelschap herinneringen op aan de marxistische jaren van Pim en hemzelf. De twee waren destijds nog bevriend en schreven samen boeken. Aan die situatie kwam een eind na een lullig artikel van Fortuyn in, ik meen, het Haarlems Dagblad. Pim was ooit communist, zoals Rita Verdonk ooit pacifist was, Geert Wilders liberaal en Hans Janmaat KVP’er en sociaal-democraat. Sommige mensen maken nu eenmaal rare zwenkingen in hun leven. En zoals inmiddels bekend loopt dat zelden goed af.
De Volkskrant-‘onthulling’ komt overigens uit het vandaag gepresenteerde boek over Fortuyns jonge jaren (auteur: Leonard Ornstein). Daarin wordt ook aandacht besteed aan Pims band met de Zaanstreek, waar zijn familie oorspronkelijk vandaan kwam. Interessant.
