Arme Geert. Het had zo’n mooie maand moeten worden. Eerst het kabinet Bruin-1 opnieuw op de rails zetten, door Maxime en Mark wat aanvullende PVV-eisen door de strot te duwen. En dan snel naar Amerika voor de presentatie van de biografie Marked for death. Duikt daar plotseling een Drents PVV-Statenlid op dat zich, scheldend op de Grote Blonde Leider, afscheidt van de partij. Valt in Limburg eerst de PVV uiteen en vervolgens Gedeputeerde Staten. Tonen de laatste opiniepeilingen aan dat de PVV-aanhang in een beangstigend tempo wegloopt. Maakt het CPB gehakt van het PVV-rapport over de gewenste terugkeer van de gulden. Dondert via het Catshuis de hele gedoogconstructie in elkaar. Krijgt Geert daarvoor door zo ongeveer de hele wereld de zwarte piet toebebeeld. En dan blijken ook nog Nieuwsuur en Vrij Nederland voortijdig de hand te hebben gelegd op het boek, dat pas op 1 mei het daglicht had moeten zien. Uit hun besprekingen komt naar voren dat er in Marked for death vooral verhalen staan die in Nederland al jaren bekend waren. Plus -sinds dit weekend- gedateerde loftuitingen aan het adres van het kabinet. Niets nieuws dus, en daarop zit de PVV-achterban natuurlijk niet te wachten.
Al met al een slecht boek van een slechte partijleider in een voor de PVV slechte week. Mijn titelsuggestie voor de volgende Wilderspublicatie: Mark for death.
Dat de PVV haar weg moge vervolgen richting de nul zetels. Succes!
Zoals bij velen bekend, maar bij sommigen nog steeds niet doorgedrongen: nationaal-socialistische politiek levert geen bijdrage aan het oplossen van problemen maar levert slechts een bijdrage aan verdeeldheid en angst in de samenleving.
Als kiezers ontevreden zijn met de huidige politiek, laat ze dan lid worden van deze partijen en invloed uitoefenen op het beleid. Als je een beetje je best doet kun je bij vrijwel iedere partij binnen de kortste keren een invloedrijke positie veroveren binnen het bestuur. En zelfs voor je het weet ben je kandidaat raadslid of zelfs meer.
Of dat tot een beter politiek klimaat leidt is wel de vraag.
Wat een feit nu is, is dat er (voorlopig?) een einde is gekomen aan de grootspraak van een kabinet met weinig daden. En de daden die wel in de openbaarheid zijn gekomen, schaden de mensen in ons land, En schaden het land op zich.
Laten we hopen dat het fatsoen weer terugkeert en beseffen dat het toch altijd om mensen gaat