Trieste dag. Dirk Versteeg (88) is overleden. Voor wie ‘Ome Dirk’ niet kent een korte omschrijving: oude charmeur met schipperspet (schipper was hij in de eerste plaats). Altijd bereid om een mooi verhaal te vertellen. Nooit meer dan twee jonkies in The Black Smith, want hij moest nog autorijden. Dichter. Zanger. Levenskunstenaar. Icoon. Oudste blogger van de Zaanstreek (gok ik). De vleesgeworden vriendelijkheid. Feestganger met beschaving. En natuurlijk de bedenker van de Daam Schijfprijs.
De laatste keer dat ik hem (even) sprak was bij de uitvaart van zijn vrouw, nog maar kort geleden. Hij leefde niet meer op zijn woonboot, zag er slecht uit en zat in een rolstoel. Het paste niet bij hem; die stoel, die omgeving, die sfeer. Daarom herinner ik me Ome Dirk liever van een eerdere ontmoeting, vorig jaar, toen hij in zijn scootmobiel de Dam opreed om een colaatje te nemen. Ik zat in een werkbespreking en kon daarom maar heel even zijn anekdotes aanhoren. Spijtig, met terugwerkende kracht.
Wie hem wil zien zoals hij was: zijn foto hangt in The Black Smith. Dat hij daar maar eeuwig mag blijven. Laten we afsluiten met zijn website, een verhaaltje en een mini-biografie.
1924-2012
Een treffende omschrijving van mijn vader Erik.
Gecondoleerd, Klaas.
Dank u wel ,Ome Dirk voor al de verhalen en gedichten.
Ik lees dit nu pas, 10 jaar later!
Maar , beter laat dan…nooit !
Mijn vader gaf mij zijn tweede zoon zijn eigen naam :
Dirk Versteeg, dus hij is er niet meer maar ik dus wel !
Mooi dat je mijn vader zo hebt omschreven , alles klopt Erik
Meestal ervaar ik de aanwezigheid van hem tijdens mijn dromen, die vaak hun oorsprong vinden in ons gezamenlijke beroep én hobby: de Scheepvaart..Regelmatig mis ik hem ook hoor.. Met de vriendelijke groeten van mij.
Dank je wel, Dirk. Mooi dat je nog over je vader droomt. Het gemis blijft, en dat geldt denk ik voor meer mensen.
Groet,
Erik