Soms ga je een paar weken op vakantie, om na terugkomst te bemerken dat er niets is veranderd. Zo is de afwezigheid van een ruggengraat bij de Zaanse Onafhankelijke Groepering een permanente bron van vermaak en/of ergernis. De partij die bij monde van eeuwig aanvoerder Lenie Vissers in de oppositie jarenlang van leer trok tegen alles wat B&W voorstelde, is als collegepartner de trouwhartigste volgeling van datzelfde B&W. Dat Lenie daarbij de touwtjes strak in handen houdt is geen verrassing. Zij en haar echtgenoot, tevens partijsecretaris, smoren elk potentieel tegengeluid binnen de eigen partij direct en hardhandig.
Afgelopen week was het weer raak. De Rekenkamer had een vernietigend rapport geschreven over de staat van de Zaanstedelijke riolering. Zo ongeveer alles waarvoor wethouder Vissers op dit gebied verantwoordelijk was schoot tekort. Dagblad Zaanstreek: “De partijen hadden er -op één uitzondering na- nauwelijks een goed woord voor over. Financieel deugt het niet, organisatorisch niet.” Die ene uitzondering betrof, hoe kan het anders, de ZOG. Die opportunistische fractie zag de zon in het water schijnen en wilde geen kwaad woord horen over de eigen wethouder. Elk dualisme is de ‘onafhankelijken’ vreemd.
Lenie Vissers is niet geschikt voor haar werk en had eigenlijk allang een motie van wantrouwen aan de broek moeten krijgen. Net als in de vorige periode dat ze wethouder was, verdient ze het om voortijdig te worden weggestuurd. Ze kost de gemeente miljoenen en ontbeert elke creativiteit en visie. Eigenlijk zijn haar wethouderskwaliteiten beperkt tot het aansturen van partijmarionetten. Maar om haar daarvoor een collegeperiode lang te belonen met enkele honderdduizenden euro’s gemeenschapsgeld gaat wel erg ver.