Het is alweer zo’n twee weken geleden, maar zo nu en denk ik terug aan de inbreker die het leven liet toen hij een woning probeerde leeg te halen. ‘Risico van het vak’, becommentarieerde Fred Teeven luchtigjes, nog voor de rechter zich over de zaak had kunnen buigen. Het is een kwaal waarmee meer ministers (en Kamerleden) behept zijn: een oordeel uitspreken voordat de juristen hun deskundige mening hebben kunnen geven. Het geeft bovendien een heel nieuwe lading aan het begrip ‘eigen risico’, dat tot nu toe vooral gold in de gezondheidszorg en bij autoverzekeringen. Geen wonder dus dat een rechter zich gisteren in het programma Buitenhof afkeurend uitliet over Teeven.
Een jaar of wat geleden was ik met een vriend in Malawi. ‘The warm heart of Africa’, wordt het wel genoemd, en daar zit veel in. Wát een vriendelijke bevolking. Tenzij…
We logeerden bij een ontwikkelingswerkster. Ze beschikte -zoals wel meer westerse hulpverleners in die contreien- over een villa, een kokkin, een tuinman, een nanny, een bewaker en een met prikkeldraad afgezette omheining rond haar immense tuin. Toen we ’s avonds op haar veranda zaten, na een potje basketbal op haar privé-sportveldje, klonken er aan de andere kant van muur enkele schoten. We keken onze gastvrouw vragend aan. Die reageerde laconiek: “O, dat was waarschijnlijk een inbreker.” Waarna ze bereidwillig uitlegde dat betrapte inbrekers over het algemeen door de bevolking werden gedood, tenzij de politie er eerder bij was.
Wellicht kan Fred Teeven minister van Justitie worden in Malawi?
