Soms krijg je zomaar een pareltje in de schoot geworpen. Zoals dit op YouTube geplaatste, ontroerende liedje van Uut en Ber Hulsing, waar ik een paar dagen geleden op werd gewezen. Net na de oorlog geschreven door Ber (voluit: Berend, geboren op 28 augustus 1907 en overleden op 7 april 1980) en in de eerste dagen van de Koude Oorlog opgevoerd door het zingende echtpaar. Parool-journalist Paul Arnoldussen schreef in 1994 een mooi artikel over dit Zaanse communistische stel. Hij was actief in het verzet en als tekenaar in het clandestiene blad Zaans Groen. Over haar, die eigenlijk Guurtje Anna Catharina Lubbes heette (15-9-1911/17-10-1970), heb ik niet zo veel kunnen terugvinden, behalve dat ze evenals haar man aan cabaret deed en eveneens in de Zaanse illegaliteit haar sporen verdiende. Voor beiden gold dat ze tijdens de Tweede Wereldoorlog de nodige Zaanse verzetsvrienden en -kennissen verloren. Ber Hulsing heeft dat op mooie wijze in woorden weten te gieten, Uut zong ze vervolgens op de juiste, ingetogen wijze.
Nagekomen bericht van dé kenner van de Zaanse popmuziek, Rob Hendriks: het liedje van het echtpaar Hulsing is in 1950 opgenomen en daarmee voor zover bekend het oudste ‘popliedje’ van de Zaanstreek.
Hallo Erik, Het duo Uut en Ber Hulsing heeft in de jaren vijftig nog vele malen in de Zaanstreek CPN-bijeenkomsten opgeluisterd. Theater Hollandia, waarvan ze volgens mij deel uitmaakten, was een soort revuegezelschap. Ik heb het zelf nog diverse malen zien optreden. Er zijn vast nog oude (ouder dan ik, bedoel ik) Zaankanters in leven die veel van Uut en Ber afweten. Als ze niet zo trouw aan de CPN waren geweest, zouden ze in het naoorlogse cabaret een veel grotere rol hebben gespeeld. Nu werden zij vooral door de VARA als ‘besmet’ verklaard. Zoals je weet waren de CPN en de PvdA destijds bijna grotere tegenpolen dan VVD en PvdA nu. Ik herinner me geluidswagens van de ene partij die, door de straten van Krommenie rijdend, begeleid werden door joelende kinderen van de andere partij. Prahcitg fenomeen trouwens, die geluidswagens. Maar dat terzijde.
Hallo Co,
Dank je wel. Leuk, die aanvullende informatie.
Groet,
Erik
Het was voor mij een ontroerende verrassing dit liedje eindelijk weer eens te horen. Ik heb als jonge jongen Uut eind jaren vijftig een paar keer als invaller-gitarist begeleid met o.a.precies dit liedje. Dat was op partijavonden ergens in de veenkolonieën bij Stadskanaal. Ber en Uut hadden een zoon, Frank, die een van mijn beste vrienden was en ik was kind aan huis bij deze zeer kunstzinnige familie. Van Ber heb ik veel geleerd, niet alleen muziek maar ook veel over (Franse) avant-garde schilderkunst en dito literatuur.
Wat ik nooit zal vergeten is hoe deze mensen door de meesten met de nek werden aangekeken, niet alleen omdat zij communist waren en dus “fout” maar vooral omdat zij in de oorlog verzetsmensen waren geweest en dus “goed”. Dat juist die gehate communisten met hun verzet het voortouw hadden genomen (samen met de gereformeerden overigens), dat zat de mensen niet lekker.
19 februari 2013
Ook ik ben ‘ gepakt’ door dit mooie lied. Ik wil het gaan zingen tijdens een theaterworkshop en ben nu naar bladmuziek voor de begeleiding. Wie kan mij eraan helpen?
Even een rectificatie. Uut Hulsing werd op 15 september 1911 geboren in Zaandam en niet op 15-10-1910. De datum van overlijden is juist.
Geachte mevrouw De Miranda-Hulsing,
Hartelijk dank voor de correctie.