Jelle in India

De afgelopen twintig jaar ben ik vijf keer in India geweest. Van de tientallen landen die ik heb bezocht snap ik India het minst. Nog beter: ik begrijp er zo goed als niets van. Wat zei Jelle Brandt Corstius in Het Parool van gisteren? “Rusland kon ik vatten, India niet.” Fijn dat ik niet de enige ben.

India is fascinerend, inspirerend en vaak prachtig. Maar het blijft wennen voor een verwende Nederlander dat de mensen in Varanasi baden in en drinken uit een rivier waarin dode baby’s drijven en waarop duizenden riolen lozen. De vermeende(?) onverschilligheid waarmee stervende landgenoten op straat worden gepasseerd vond ik ook geen alledaagse kost. Het verminken van kinderen om al bedelend extra geld te kunnen ontvangen was eveneens wennen. En dan heb ik het nog niet eens over de gekmakende drukte, de alom aanwezige smerigheid en de enorme lethargie die het hindoeïsme in dit deel van de wereld met zich lijkt mee te dragen.

Maar misschien zie ik het allemaal verkeerd en zit er logica en Oosterse wijsheid achter de levenswijze van eenzesde van de wereldbevoling.

Hoe dan ook, vanavond begint Jelle Brandt Corstius met een serie over India. De eerste aflevering gaat over de Ganges, die rivier met de dode baby’s. Ik ben zeer benieuwd.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *