Graaien met Gijrath

Badr Hari is 23 kilo afgevallen en mag dat niet aanvullen met een kerstkalkoen. Hij moet namelijk ook de komende weken van de rechter in de cel blijven. Zijn vriendin Estelle maakt ondertussen ruzie met de huisadvocaat, Bram Moskow Moszcov Moskoufiets (zie voor de juiste schrijfwijze Vrij Nederland van deze week, dat tien pagina’s  wijdt aan Bram). Gelukkig is daar nog Yves Gijrath. Badrs belangenbehartiger en samen met zijn grote kameraad Leon de Winter trouw tot in den doet. Geen idee waarom ze de vechtsporter blijven verdedigen, maar aandoenlijk is het wel.

Badr in de petoet, Gijrath in de penarie. Althans, volgens zakenblad Quote. De man achter de jaarlijkse miljonairsbeurs zou zwaar in de financiële problemen zitten. Het zal allemaal wel. Voor mensen die onbeschaamd het graaien, halen, hebben en houwen promoten kan ik weinig medeleven opbrengen. En ook verder vind ik Gijrath een vervelend mannetje.

Dat begon zo’n beetje toen hij hoofdredacteur Eva Hoeke keihard liet vallen toen ze op speelse wijze het woord ‘niggabitch’ verwerkte in een Jackie-artikel. Gijrath, eigenaar van dat blad, ontsloeg Eva eind vorig jaar omdat zangeres Rihanna, de bitch in kwestie, er kwaad op reageerde. Waarna Gijrath Rihanna een mooi interview aanbood ter compensatie. Dat was dubbel laf (ontslag en aanbod) en eenmaal sluw (Rihanna was goed voor het opstuwen van de Jackie-verkoop).

Het toeval (?) wil dat zowel Eva als Yves afgelopen jaar columns schreven in Het Parool. Maar waar de teksten van Eva Hoeke sprankelen en kritisch-humoristisch zijn, bevatten die van Yves Gijrath voornamelijk borreltafelgedachten en zure stemmingen. Met als uitzondering de tekst die hij vorige week liet afdrukken en waarin hij hoog opgaf van zijn eigen rijkeluisbeurs (die op het punt van beginnen stond). De kassa moest namelijk worden gevuld en dan gaat het eigenbelang uiteraard voor.

Afgelopen donderdag gaf Gijrath er de brui aan. Hij pakte nog even uit door op te sommen welke fantastische bijdragen hij aan de krant had geleverd, om vervolgens somber te concluderen dat te veel mensen hem tegengas gaven. En aangezien hij nog steeds hetzelfde gebrek aan zijn ruggengraat had dat hem ook kwelde tijdens Rihannagate stopte hij met zijn wekelijkse stukje zelfpromotie. 

Ik vermoed dat we desondanks nog regelmatig over Yves Gijrath gaan lezen. Al betwijfel ik of die artikelen dan zo liefdevol zullen zijn als hij dat zelf kan.