De Nederlandse boekenomzet daalde vorig jaar 6,3%, ondanks de megaseller Vijftig tinten grijs. “De voorjaarscatalogus van Meulenbelt was altijd een telefoonboek. Nu lijkt het meer een folder”, zei literair agent Paul Sebes deze week in de Volkskrant. De boekhandelaren geven er massaal de brui aan, uitgeverijfusies en/of -faillissementen zijn een kwestie van tijd. Er komen minder titels op de markt en debutanten maken minder kans. Nog een keer Paul Sebes: “Damesporno, voetballers en koken, daar moeten we het van hebben.” Verschraling van het aanbod is het gevolg.
Afgelopen week ontving ik een uiterst vriendelijke mail van een ander literair agentschap. Mijn nieuwe manuscript was beoordeeld. “Ik moet u helaas teleurstellen”, luidde de boodschap. Benadrukt werd dat de afwijzing ‘niets te maken heeft met uw schrijfstijl, want dat u kunt schrijven is mij wel duidelijk’. Maar ja, die krimpende boekenmarkt. “Wij zien niet genoeg kans om uw manuscript uitgegeven te krijgen. Dat heeft vooral te maken met het onderwerp, het is te klein.”
Dat ‘onderwerp’ behelst het levensverhaal van een in 2011 overleden joods-Nederlandse onderduiker die na de oorlog Radio Veronica sticht, een aantal extreem-rechtse partijen en bladen leidt en vijftien jaar lang spioneert voor Oost-Duitsland. Hij begeeft zich in koninklijke en presidentiële kringen, verwekt een buitenechtelijk kind bij een Stasimedewerkster, raakt betrokken bij een bomaanslag (hetgeen het Amsterdamse college van B&W uit elkaar doet spatten) en wordt gekoppeld aan de ontvoering van een politicus. Seks, sensatie en spionage. En dat alles gelardeerd met vertrouwelijke, nooit eerder geopenbaarde foto’s en documenten van onder meer de Binnenlandse Veiligheidsdienst. Wat wil je nog meer? (Oké, er komen geen voetballers en gerechten in voor.)
Interesse, anyone?
De hoofdrolspeler babbelt met maarschalk Tito