Foutje in een verder lezenswaardig Parool-artikel over de collega’s van Nieuwe Revu: “In de jaren tachtig had Nieuwe Revu, samen met HP/De Tijd, een reputatie te verliezen als het ging om de inname van drank en drugs ten burele.” Het eerste nummer van opinieweekblad HP/De Tijd verscheen pas in september 1990. Voor die tijd waren de Haagse Post en De Tijd gescheiden bladen.
Aan dat laatste tijdschrift leverde ik tot kort voor de ondergang een stuk of wat artikelen af. In mijn maanden op de redactie was ik af en toe getuige van het enorme alcoholverbruik dat blijkbaar bij het hoofdstedelijk journaille hoorde. Zo herinner ik me de zoektocht van toenmalig hoofdredacteur Tony van der Meulen en een collega naar een van de redactieleden. Hij was al een paar dagen niet op het werk verschenen, iets waar hij vaker last van had. Ze troffen de vermiste thuis aan. Daar lag hij in bed met een kater van de Stadhouderskade tot Tokio. Hij kreeg een laatste kans: als hij per direct op het werk zou verschijnen en de drank liet staan, zou hij niet worden ontslagen. Een paar uur later verscheen een lijkbleek, trillend manspersoon op de redactie, die overigens de rest van de dag geen letter uit zijn typemachine zou krijgen. Het is toch nog relatief goed met hem afgelopen: hij werd hoofdredacteur bij HP/De Tijd.
De aanleiding voor het Parool-artikel van afgelopen zaterdag was overigens het nieuwe, kleinere formaat van Nieuwe Revu. Het seks- en crimeblad moets steeds meer de tering naar de nering zetten, bij gebrek aan geld. De tijd dat de aanschaf van een aap (!) à 35.000 gulden werd gedeclareerd ligt al bijna vier decennia terug.
Tweede herinnering aan De Tijd. Ik zou een reportage maken over het biologische boerenbedrijf op Terschelling en moest daartoe een nachtje op het eiland doorbrengen. Op mijn vraag hoeveel ik voor mijn artikel aan verblijfkosten kon besteden was het antwoord dat ik dat zelf mocht weten, zolang mijn declaratie maar niet te laag was. Dan zou ik namelijk de markt verpesten voor de andere verslaggevers.
HP/De Tijd is inmiddels afgezakt tot een zieltogend maandblad. Met Nieuwe Revu gaat het ook niet echt lekker. Redactiechef Wouter Laumans: “Ja, nu moeten we een deal sluiten met een prijsvechter voor een weekendje Istanboel. We zijn schraalhans is keukenmeester in tijdschriftenland.”
Voorspellinkje: binnen vijf jaar is zowel Nieuwe Revu als HP/De Tijd uit de schappen verdwenen.