Muziek en monumenten

Laten we het er op houden dat er sprake is van toeval, maar een beetje pijnlijk is het wel. Op 18 februari schreef Dagblad Zaanstreek dat het carillon in het voormalige Zaandamse gemeentehuis op de Burcht regelmatig het Duitse volkslied liet klinken. Niet ter ere van onze Oosterburen, maar omdat het toevallig in een aangekocht muziekpakket zat. Tikje vervelend, want het oude stadhuis is het middelpunt van een soort oorlogsdriehoek met niet minder dan drie monumenten binnen gehoorsafstand. Naast het Zaantheater staat namelijk Truus Mengers beeldengroep ter herdenking van de Februaristaking. Het Verzetsplantsoen ligt aan de andere kant van het gemeentehuis. En aan de achterzijde bevindt zich, op honderd meter afstand, de plaquette die de executie van tien mannen nabij de Prins Hendrikkade memoreert, in februari 1945.

Het carillonbericht bereikte ook de digitale relschoppers van GeenStijl en vervolgens was het rechtse tv-babbelprogramma Vandaag de dag eveneens geïnteresseerd. En vast niet alleen omdat presentatrice Merel Westrik een oud-Zaankanter is. Tikje overdreven, eerlijk gezegd, die landelijke aandacht. Gelukkig besloot Parteon bij nader inzien om het volkslied uit het repertoire te halen.

Een dag later, gisteren dus, berichtte Dichtbij.nl dat de bloemen die de gemeente had verzorgd ter ere van de gesneuvelden bij de Prins Hendrikkade, waren verdwenen. De diefstal moet afgelopen zondag hebben plaatsgevonden. Het is, voorzichtig uitgedrukt, weinig respectvol. En tamelijk onnozel. Sommige mensen blijven het helaas moeilijk vinden om de herinnering aan de oorlogsslachtoffers te respecteren.