Gisteren begon het Ruslandjaar officieel. De Zaanstreek onderhoudt al driehonderd jaar betrekkingen met Rusland, dus dat moet gevierd worden. Van die driehonderd jaar was Rusland, pak ‘m beet, driehonderd jaar een dictatuur. Maar om een of andere reden dringt dat onderdeel niet door tot het feestprogramma. Dus dat Czaar Peter een despoot-eerste klas was willen we eigenlijk niet weten. Keer op keer wordt ons ingepeperd dat deze massamoordenaar een dikke week in een Zaandams huisje sliep om de scheepsbouw onder de knie te krijgen. De rest wordt verdrongen.
Dit jaar komt Poetin ook weer eens naar Nederland. Ik vond het knap dat minister Timmermans in het hol van de leeuw begon over het gebrek aan Russische homorechten. Vladimir Poetin en zijn misdadige maatjes hebben het niet zo op mensen die er anders over denken dan hij. De voormalige KGB-chef ziet ze met liefde verdwijnen naar werkkampen (Pussy Riot bijvoorbeeld). En waar nodig worden opponenten simpeltjes uit de weg geruimd. Wat dat betreft trekt hij de lijn die Czaar Peter trok nauwgezet verder.
Dat de oude banden tussen Nederland of de Zaanstreek en Rusland herdacht worden lijkt me prima. Maar het zou prettig zijn wanneer meer mensen à la Frans Timmermans zo nu en dan stilstaan bij de grootschalige misdrijven die daar in het Oosten van overheidswege gepleegd werden en worden.
