Stadsdichtersklucht

Eind januari berichtte Dagblad Zaanstreek dat Kees-Jan Sierhuis en Mandy Pijl benoemd waren tot stadsdichters. Dat bericht werd even later herroepen. Een medewerker van Welsaen zou de mond voorbij hebben gepraat, het was niet meer dan een gerucht, er was überhaupt nog niemand gekozen als opvolger van Bas Husslage, et cetera. In de zes weken daarna hoorde ik zo vaak en uit soms zeer betrouwbare bron dat Mandy en Kees-Jan wel degelijk waren gekozen tot stadsdichters van Zaanstad dat de aanvankelijke twijfel snel verdween. Afgelopen week werd het verhaal dan eindelijk officieel bevestigd. Tikje laat, want uit de raadsstukken blijkt dat het college van B&W al op 19 februari besloot om de twee te benoemen. 

Het tekent de knulligheid die het fenomeen stadsdichterschap in Zaanstad vanaf het begin aankleeft. Als initiatiefnemer sprak ik een jaar of zeven geleden met de toenmalige cultuurwethouder af dat er eens in de twee jaar een wedstrijd zou worden uitgeschreven die moest leiden tot een stadsdichter. De winnaar zou een jaarlijks honorarium ontvangen voor zijn/haar bijdragen. Vervolgens kwamen er gemeenteraadsverkiezingen en besloot de nieuwe wethouder om zowel het honorarium als de wedstrijd te schrappen. Hans Kuyper werd op schimmige wijze benoemd tot eerste officiële stadsdichter, hetgeen trouwens een meer dan goede keus bleek. Hij zou vier jaar aanblijven.

Mandy en Kees-Jan zijn overigens wel geselecteerd op basis van een wedstrijd. Een ‘vakjury’ maakte vervolgens de definitieve keus. Met die procedure lijkt me weinig mis (al is een deelnemersaantal van drie wel heel erg aan de magere kant. Misschien toch maar een honorarium instellen?). Maar omdat in Zaanstad nu eenmaal weinig geheim blijft, lijkt het me verstandig om over twee jaar de periode tussen jurykeuze en openbaarmaking zo kort mogelijk te houden. 

Kees-Jan en Mandy, maak er iets moois van de komende twee jaar!