We gaan nog even door met het onder de loep nemen van de vergoedingen die de raadsfracties in Zaanstad ontvangen. Vandaag is de blik gericht op het aannemen van geschenken. Hoe integer wordt daarmee omgesprongen door de dames en heren politici?
De regels zijn in Zaanstad vrij simpel. Het is niet de bedoeling om cadeaus aan te nemen die de onafhankelijke besluitvorming kunnen beïnvloeden. En presentjes boven de €50,- worden gemeld bij het fractievoorzittersoverleg, dat vervolgens beslist wat er mee gebeurt. Een zwakke plek in dit verhaal is dat de raadsleden de gemeentelijke gedragscode, waarin het geschenkenbeleid is beschreven, mógen in plaats van móeten ondertekenen. Er is dus al bij voorbaat een ontsnappingsclausule.
Uit mijn eigen raadstijd weet ik dat de lokale politici niet al te veel kregen aangeboden dat de grens van €50,- te boven ging. Wel was het zo dat het Zaantheater elk jaar vrijkaarten weggaf die dit maximumbedrag overschreden. Een groot aantal volksvertegenwoordigers maakte gebruik van het buitenkansje (alsof ze het Zaantheater anders nooit van binnen konden zien), maar meldde dat niet bij het fractievoorzittersoverleg.
Afgaand op de stand van zaken in de huidige raadsperiode is in die situatie geen verandering gekomen. Zie het overzicht hieronder. Er staan slechts drie namen op het geschenkenlijstje. Deze mensen bekenden eerlijk in september 2012 voor €104,- aan entreekaarten te hebben aangenomen. Het Zaantheater heeft vast en zeker ook in 2010 en 2011 tickets weggegeven, maar daar is geen spoor van terug te vinden. Vreemd is ook dat de andere raadsleden die het theater in 2012 bezochten daar geen melding van maakten.
Afgelopen maandag schreef ik over de fractievergoedingen, waarmee van alles misgaat. Morgen zeur ik daarover verder. Maar nu al is vast te stellen dat zowel ten aanzien van die vergoedingen als van de geschenken een deel van de gemeenteraad en het college twee standaarden hanteren: een strenge voor de eigen bevolking, een soepele voor de eigen portemonnee.
