De Oostzaanse CDA-fractievoorzitter Teun Flens liet afgelopen week weten dat de nieuw ingestelde winkeltijden (ook open op zon- en feestdagen) een strop betekenen voor het midden- en kleinbedrijf in zijn dorp. Hij was niet op religieuze gronden tegen openstelling , maar vanwege de kosten en de personeelsbelasting. Hoezeer Flens ook tegen windmolens lijkt te vechten; ik denk dat hij een punt heeft.
Voor kleine winkeliers is het niet te doen om zeven dagen per week geopend te zijn. Door dat te doen werken ze zich dood, overigens zonder daar veel inkomsten aan over te houden. Omgekeerd kost het hen geld wanneer ze ’s zondags de zaak sluiten, terwijl de grote buurtsuper wel open is. In beide gevallen zijn ze dus de klos.
Vreemd genoeg blijft de discussie steeds beperkt tot twee opties: wel of niet open op zondag. Het debat wordt ook nog eens beheerst door een christelijk ondertoontje: op de dag des Heren mag volgens sommigen niet worden gewerkt. Ik mis echter een alternatieve optie. Wanneer de overheid verordonneert dat winkels maximaal zes dagen per week open zijn, kunnen de eigenaars zelf kiezen voor zondagsrust (christenen), sabbatsluiting (joden), op vrijdag de deur dichthouden (moslims) of een dag naar keuze vrij nemen (atheïsten). Iedereen blij. Of zie ik iets over het hoofd?