Het regent bezwaren tegen de jaarlijkse huurverhoging. Meer dan ooit, volgens de Volkskrant. Maar liefst 60.000 zijn er ingediend, verspreid over Nederland. In voorgaande jaren waren dat er steeds enkele duizenden. De reden: de huren zijn sinds dit jaar inkomensafhankelijk. Dus hoe meer je verdient, hoe meer je aan de woningbouwvereniging betaalt. Daar is op zich niets mis mee, maar het net geïntroduceerde systeem rammelt aan alle kanten. Er wordt gewerkt met belastinggegevens van 2011 en die zijn uiteraard gedateerd. En veel mensen met gezondheidsproblemen zijn waarschijnlijk te snel aangeslagen voor een hoger bedrag.
Ik heb een paar weken geleden gevraagd hoeveel bezwaarschriften de Zaanse corporatie Parteon had ontvangen over de aangekondigde huurverhoging. Drie à vierhonderd, was het antwoord. Het vraagt zoveel capaciteit dat de afhandeling van al die bezwaren nog geruime tijd op zich laat wachten. Intussen is overigens wel per 1 juli de huurverhoging ingegaan. Wordt het bezwaar gegrond verklaard, dan betaalt Parteon gelukkig wel netjes terug.
Leg de bezwaarschriften die de andere in Zaanstad opererende corporaties ontvingen naast die van Parteon (de grootste verhuurder van het stel) en de conclusie is dat Zaanstad bovengemiddeld scoort op bezwaargebied. Raar? Niet echt. Zaanstad scoort ook bovengemiddeld op het percentage sociale-huurwoningen.
Overigens, de mensen die onterecht extra zijn aangeslagen, maar geen bezwaar hebben aangetekend: u heeft dubbel pech. Ook al heeft u gelijk, de huurverhoging wordt nooit meer teruggedraaid. Gelijk hebben en gelijk krijgen zijn ook dit keer heel verschillende gebeurtenissen.
Het is in en in triest. Ook ik heb een huurverhoging van €50,00 per maand voor m’n kiezen gehad. Gebaseerd op mijn inkomen van twee jaar geleden. Dat ik inmiddels deeltijd ontslag heb gehad en zo’n €300,00 per maand minder verdien, is jammer. Mijn bezwaar is ongegrond verklaart. Zoek het maar uit, is de boodschap.