Tot een paar jaar geleden stond er tegenover het Zaandamse NS-station een metershoge rode patatvork. Deze compositie van Hans Koetsier verdween toen Inverdan verscheen. De vork is vooralsnog niet teruggekeerd in het straatbeeld. Hetzelfde geldt voor de sierlijke metalen potplant op het Ankersmidplein. Er kwam een gracht voor in de plaats. Daar tegenover lag een groot anker op een bedje van keien. Het is nu eveneens foetsie.
De afgelopen jaren raakten er meer Zaanse kunstwerken uit het zicht. De negen meter hoge verchroomde sculptuur tegenover de ingang van het Zaans Medisch Centrum bijvoorbeeld. Weggehaald vanwege een ziekenhuisuitbreiding en vervolgens spoorloos verdwenen. Het beeld ‘Snelheid’ dat bij het Zaandijkse hoofdbureau van politie stond: idem dito. De ‘Vleugels’ uit Koog aan de Zaan: ze zijn gevlogen. De voormalige beelden bij de scholen De Dijk en De Vuurvogel: weg.
Enfin, zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan. De afgelopen jaren zijn minstens vijftien kunstzinnige creaties gesloopt, verplaatst of anderszins aan de openbaarheid onttrokken. Voor Afrika geldt de mythe van het olifantenkerkhof, waar slurfdieren op leeftijd heentrekken om te sterven. Heeft de Zaanstreek ook iets dergelijks, maar dan voor kunstwerken?
(Voor meer verdwenen kunst: zie hier).
Kunst. Omdat het wegmoet.
goed dat je ze op een rij zet. verschrikkelijk. en ook merkwaardig. waar zijn ze gebleven?