Meisjes

De jongen op het terras van De Fabriek sprak over zijn lot met een mengeling van zelfspot en berusting. ‘Laatst vond een meisje me wel leuk’, openbaarde hij tegenover zijn vrienden. ‘Maar dat hoorde ik pas achteraf. Het overkomt me wel vaker. Ik heb het nooit door als meisjes me leuk vinden.’ Zijn tafelgenoten maakten instemmende geluiden, alsof ze een universeel probleem herkenden. Dat van de vrouw die mannen gek maakt door hen op de verkeerde manier te bejegenen. 

Even later ging het gesprek over het bandje van de jongen. Kort tevoren stond hij op een podium muziek te maken. Een podiumpje waarschijnlijk, want hij had een prima zicht op alle bezoekers. ‘Ik had een beetje veel bier gedronken.’ Op het Fabriek-terras klonk opnieuw begripvol gemompel. ‘Maar dat gaf niet zo’, nuanceerde hij het probleem. ‘Want in de zaal hadden ze ook allemaal gedronken. Ik geloof dat het wel goed was zo.’ Of er onder zijn publiek ook bierdrinkende meisjes waren die hem leuk vonden vertelde het bandlid niet. Maar het kan natuurlijk ook zijn dat hij dat niet door had.