Herinnering aan Mandela

Ik heb bepaald geen fotografisch geheugen, maar de avond van 17 februari 1994 staat me nog in grote lijnen bij. Ik zat in een Hilversumse tv-studio met het oog op een benefietavond voor Zuid-Afrika. De voorgaande maanden hadden wij -medewerkers van het Komitee Zuidelijk Afrika- overuren gemaakt om de tv-uitzending mogelijk te maken. We hadden ons rot gewerkt om de VARA en de rest van Nederland te enthousiasmeren en geld te storten voor de organisatie van de eerste vrije verkiezingen ooit in Zuid-Afrika. En om Nelson Mandela naar Nederland te halen. 

Op 17 februari was premier Ruud Lubbers te gast in de studio. Ruud Gullit mocht in beeld. Wim Kok. En een hele reeks andere bobo’s. Maar opperbobo was natuurlijk Mandela. Hij kwam, zag en overwon. Zoals gebruikelijk. Zijn charisma bleek ook dit keer onontkoombaar.

Toch was ik teleurgesteld. De VARA, die de tv-benefiet organiseerde, bracht met het oog op de komende gemeenteraadsverkiezingen in Nederland, enkele weken later, tegen alle afspraken in vooral PvdA-prominenten in beeld. Politici van andere partijen bleven op de achtergrond. In de aanloop naar de fondsenwervingscampagne voor de Zuid-Afrikaanse verkiezingen hadden die zich overigens al op andere manieren geroerd. De CDA’ers en VVD’ers die keer op keer hadden geweigerd om in te stemmen met een boycot van de apartheidsstaat stonden nu vooraan om Nelson Mandela een handje te geven.

Ik verbaasde me over het draaiboek van de uitzending, dat ik tevoren had mogen inzien. Minutieus was daarin genoteerd in welke minuut bekendgemaakt moest worden hoeveel geld er was binnengehaald. De bedragen stonden al ingevuld, ruim voor de live-uitzending van start ging. De vierduizend kijkers die in totaal ruim drie ton toezegden -een teleurstellend bedrag- waren niet meer dan een kers op de taart. Alle andere genoemde bedragen waren al bekend, via vooraf ingezamelde toezeggingen.

Al met al werd het een avond vol glad vermaak en PvdA-propaganda. Gênant. Toen Mandela aan het slot van de avond de zaal verliet, liet hij een rode roos achter die hij tijdens de uitzending in ontvangst had genomen. Als aandenken aan deze grote man pakte ik de bloem van zijn tafeltje en nam die mee naar huis. Daar heeft de inmiddels gedroogde roos nog een paar jaar aan de muur gehangen. 

Toch mooi dat Nelson Mandela 95 jaar heeft mogen worden. 

Mandela

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *