Anti-apartheidshypocrisie

Nelson Mandela is dood en begraven. En de Nederlandse dames en heren politici zijn hun lichtend voorbeeld kwijt. Neem bijvoorbeeld Mark Rutte, die op 6 december tijdens het Gesprek met de minister-president woorden te kort kwam om zijn ‘inspiratiebron’ op te hemelen. (“Ik heb grote bewondering voor Mandela.”) Toen hij er aan werd herinnerd dat de VVD zich toen het er op aan kwam toch echt afkeerde van de door Mandela c.s. gewenste boycot van Zuid-Afrika wist Rutte van niets. De afgestudeerde historicus meende zich te herinneren dat alle partijen in de Tweede Kamer ongeveer dezelfde anti-apartheidsgedachten en -wensen hadden. Hij gaf daarmee het begrip vergeetachtigheid een nieuwe betekenis.

Het was vooral dankzij de VVD en het CDA dat Nederland in de praktijk nooit overging tot een boycot. Het grotendeels Nederlandse Shell mocht eveneens blijven doorgaan met olieleveranties. Het geld kwam weer eens voor de moraal. En in de Tweede Kamer verwoordde Frans Weisglas, nu dertig jaar geleden, het liberale standpunt ‘dat ook zonder het treffen van economische maatregelen de opvattingen van Nederland ten aanzien van Zuid-Afrika bekend zijn’. Waarmee hij medeschuldig werd (en nog lang bleef) aan het langer in het zadel houden van een door en door racistisch bewind.

Een decennium later stond Weisglas vooraan om Mandela de hand te schudden, toen die voor het eerst Nederland bezocht. En uiteraard plaatste hij die foto op Twitter, hypocriet als hij is. Ook zichtbaar op het plaatje is overigens Jaap de Hoop Scheffer (CDA), nog zo’n man die het ANC terroristisch vond tot het moment dat hij even in de nabijheid van Mandela mocht verkeren.

Ik hoop dat Mandela zijn handen na afloop grondig heeft gewassen, want er zat Nederlands bloed aan.

Mandela

Jaap en Frans: ‘Mag ik al? Mag ik al?’

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *