De oplage van de regionale bladen loopt al jaren terug en de laatste tijd is er zelfs sprake van een vrije val (met uitzondering van het dapper voortploeterende Friesch Dagblad, dat volgens de meest recente gegevens een kleine plus boekte). Gemiddeld daalde, zo blijkt uit de laatste cijfers, vorig jaar de Nederlandse krantenoplage met zo’n 6%. Het Noordhollands Dagblad ging met 5% naar beneden. Dat lijkt relatief goed, of minder slecht, maar is het waarschijnlijk niet. Het NHD stapte namelijk in 2013 over op tabloidformaat. De ervaring bij andere kranten wijst uit dat er dan meestal een oplagestijging of beperking van de afkalving volgt, hoe kortdurend misschien ook. Zo niet dus bij het NHD.
Kijkend naar Dagblad Zaanstreek, een van de loten aan de NHD-stam, zie ik een toenemende onvrede over de krant. Wanneer zelfs mijn eigen kapper, geboren, getogen en met de krant grootgebracht in de Zaanstreek, zegt zijn abonnement te gaan opzeggen is er iets heel erg mis.
Volgens mij gaat er dan ook veel fout op de redactie, mede als gevolg van het directiebeleid. Zo is het bijvoorbeeld nogal onhandig om een groot deel van de verslaggevers bijna gelijktijdig met vervroegd pensioen te sturen en -in het kader van een nieuw ‘roulatiebeleid’- ervaren journalisten over te plaatsen naar andere redacties. Daarmee gaat in één klap zowel de streekkennis als het opgebouwde regionale netwerk verloren. Opeens blijkt de burgemeester van Wormerland Peter Tanghe te heten in plaats van Tange. En staat standbeeld de Houtwerker niet op de hoek van de Havenstraat, maar bij het (overigens niet bestaande) ‘Zaansch Lyceum’. Om maar twee willekeurige voorbeelden van de afgelopen week te noemen die te wijten zijn aan gebrekkige regiokennis.
Misschien nog storender is het absolute gebrek aan urgentie en een juiste inschatting. De VVD-fractie in de raad van Zaanstad stemde op 19 december per ongeluk unaniem tegen het opsluiten van illegalen in de nieuwe Zaanse gevangenis, tegen de lijn van VVD-bewindsman Teeven in. Het viel de dienstdoende redacteur niet op. Zelfs toen anderen er over schreven bleef het stil op de burelen aan de Westzijde. In diezelfde vergadering werd Ina Brouwer benoemd tot voorzitter van de raad van toezicht bij onderwijsinstelling Primair, maar de krant wachtte met een bericht daarover tot 8 januari. En plaatste het vervolgens prominent op de voorpagina. Weken na het politieke debat over een verhoging van de raadsvergoeding in Zaanstad verscheen daarover een afkeurend commentaar in Dagblad Zaanstreek. Goed geschreven, maar veel te laat. De belangrijke beantwoording van enkele raadsvragen leidde eveneens pas twee weken later tot een krantenstukje.
Welke nieuwe partijen zich in de Zaanstreek hebben aangemeld voor de komende gemeenteraadsverkiezingen: de lezers van Dagblad Zaanstreek hebben het vooralsnog niet mogen lezen, hoewel de aanmeldingstermijn al weer geruime tijd voorbij is. Over de voortdurende problemen bij Welsaen blijft de abonnee vooralsnog ook in het ongewisse. We mochten wel twee pagina’s lang aankijken tegen de anti-apartheidshistorie van Purmerend, maar de veel interessantere Zaanse strijd daartegen bleef achterwege. En zo kan ik nog wel even doorgaan.
Blijft het Noordhollands Dagblad zich op deze wijze profileren dan wacht het wegens gebrek aan lezers de dood op termijn. Ik zou het zonde vinden. In dit geval doodzonde.
Natuurlijk vindt Erik dit doodzonde. Het medium waarover hij allerlei gemotiveerde klachten heeft, geeft hem wekelijks ruimte om een middelmatig maar desondanks betaald stukje te schrijven. Maar hij doet dit ‘voor een goed doel’, dus dat is niet erg.