Onverhoopte gebeurtenissen daargelaten verschijnt er in mei een app met informatie over de geschiedenis van het Zaandamse Hembrugterrein. De ironie wil dat ik, mobieltjesweigeraar pur sang, vorige week een verbale bijdrage mocht leveren aan deze smartphone-applicatie. In mijn rol als oud-actievoerder tegen Eurometaal, het bedrijf dat op het Hembrugterrein oorlogstuig produceerde. De Eurometaal-liefhebbers hoeven zich geen zorgen te maken: enkele voormalige medewerkers zullen straks genoeg tegenwicht bieden aan mijn recalcitrante verhaal.
Dat verhaal ging overigens -opa vertelt- over de jaren tachtig en negentig van de vorige eeuw. Destijds probeerden we met een klein groepje om zoveel mogelijk wapens de stad uit te krijgen, te beginnen bij Eurometaal. Ons verzet duurde tot 2002. Toen sloot de munitiefabriek haar poorten. Niet zozeer door onze oppositie, maar als uitvloeisel van wanbeheer en de val van de Muur.
Waar ik een kwart eeuw geleden riep dat Eurometaal dicht moest, vind ik nu het tegenovergestelde. Een deel van dit prachtige terrein is inmiddels toegankelijk, de rest volgt hopelijk snel. Wat mij betreft resteert er dan één wens: verander een leegstaand pand daar in een oorlogs- en vredesmuseum. Een toepasselijker plek is nauwelijks denkbaar.
