Sommige van mijn verstandigste vrienden zweren bij homeopathie. Uitgaand van de theorie dat tachtig procent van de kwalen vanzelf geneest hebben ze nog gelijk ook. Dat wil zeggen, acht van de tien keer. Homeopathie blijft helaas onzin.
Het kan echter altijd zotter. Afgelopen zaterdag mocht een ‘homeopathisch arts’ in het Noordhollands Dagblad leeglopen over een ‘apparaat dat energieblokkades in organen opspoort’ (het artikel stond overigens twee maanden geleden al in De Gelderlander, maar gezien de tijdloosheid van het onderwerp kon het blijkbaar wel even op de Alkmaarse redactieplank blijven liggen). Asyra-Pro heet het ding. De werking is simpel: de patiënt houdt twee koperen staven vast en voilà: een aangekoppeld kastje toont wat er mis is. Daarna kan met homeopathische middelen de genezing aanvangen. Het is een wonder. Of, in de woorden van de Vereniging tegen de Kwakzalverij: het is hocuspocus. Drie jaar geleden gaf de Amerikaanse Food and Drug Administration de Asyra-producent al een stevige tik op de vingers. Zijn vinding bleek namelijk quasi-wetenschappelijke kul. In het NHD-artikel was echter geen enkele kritische vraag te vinden over de Asyra. Geen wonder dat allerlei kwakzalvers het paginagrote stuk, met toestemming van de maakster, overnamen op de eigen website. Betere reclame was niet denkbaar.
Ooit hadden we F. Jacobse en Tedje van Es. Ter bestrijding van ‘scheurgras’ verkochten ze huis-aan-huis ‘neutronenkorrels’. Anno 2014 is de gebruikte medische terminologie wat duurder dan ten tijde van de twee Koot en Bie-typetjes. De rekening die betaald moet worden na het vasthouden van de Asyra-staafjes trouwens ook.
De wonderkast in de praktijk
Dus het gegeven “no cure, no pay” gaat in dit geval niet op!
Tijdens mijn opleiding zei één van mijn docenten: homeopathie… het werkt niet, maar het helpt wel.
@Thijssen. Je bedoeld het placebo-effect?
Het bizarre aan dit soort apparaten is dit. Wetenschappelijk kan het niet werken, maar toch hebben ze het vaker goed dan fout. Dat wil zeggen, de diagnose die ze stellen is meestal raak – ik spreek hier uit een client-perspectief van mijzelf en mijn directe omgeving.
Qua behandeling doet het niets, maar op de één of andere manier weet dat ding dat je een wortelkanaalbehandeling gehad hebt in een specifieke kies (wat je niet verteld hebt van te voren aan de therapeut) en dat je gister tegen beter weten in geitenkaas en pompoen gegeten hebt, enz.
Dat op zich al, vind ik een vrij wonderlijk gegeven, want gegeven een willekeurig mens op straat gok je niet dat de persoon in kwestie in hartje zomer geitenkaas met pompoen gegeten heeft. (Of een andere debiele combinatie)