Citaat uit het ‘Bevrijdingsnummer’ van dagblad De Typhoon van 5 mei 1965:
“Wij geloven zo maar, dat in 1970 de 25e herdenking van de bevrijding het publiek nog slechts zwak zal aanspreken. Tegen die tijd hebben alleen nog maar de generaties ouder dan 40 jaar eigen herinneringen aan de verschrikkingen van 1940-1945. Het kroonjaar van de bevrijding (5e lustrum) zal daardoor algemene opgewektheid en glans moeten missen. Deze overweging is voor ons aanleiding geweest bij deze 20e herdenking iets extra’s te doen: de uitgave van dit Bevrijdingsnummer. Nu heeft dit nog zin en belangstelling, over vijf jaren niet meer in die mate.”
Vijf jaar later bracht de voormalige verzetskrant een bevrijdingseditie uit die dikker was dan daarvoor en daarna ooit het geval zou zijn. Er was blijkbaar toch behoefte aan.
Volgend jaar zijn we toe aan het veertiende lustrum. De bevrijding is dan zeventig jaar oud. De laatsten die de oorlog in vol bewustzijn hebben meegemaakt vormen dan een kleine minderheid. Maar gezien de vloed aan nieuwe boeken, films en documentaire over de Tweede Wereldoorlog is de behoefte aan informatie over die tijd onverminderd. En de enorme toename van Nederlandse oorlogsmusea wijst ook niet op aflopende aandacht.
Het is volgend jaar tevens een halve eeuw geleden dat De Typhoon zijn herdenkingsdoodverklaring publiceerde. Ik ben benieuwd hoe groot zijn opvolger, Dagblad Zaanstreek, volgend jaar uitpakt.
Wees blij dat de herdenking nog mensen aanspreekt. Ook wij moeten onze kinderen uitleg geven. Ze worden aan het denken gezet na het zien van beelden op tv, en komen met vragen en hebben zorgen. Daarbij vind ik het zwaar overdreven hoe jullie de mensen veroordelen die gister op 4 mei op het hembrug-terrein gingen paintballen. Dan moet je op Twitter eens lezen wat er over deze mensen gezegd wordt. En het volgende moment wordt er maar weer op gewezen hoe goed deze veroordelers zelf zijn. Alsof jullie het alleenrecht hebben om te vertellen hoe er herdacht moet worden en wie er fout is nu na de oorlog. Mijn mening is overigens dat er teveel monumentjes zijn; de kans dat je iemand/groep “vergeet” is daarmee aanwezig en nodigd uit om dan nog maar een monument op te richten. Gezien het grote aantal hyper-tweets en blogs, komt het bij mij juist over alszijnde een podium om constante aandachtvragen voor jullie ego. Maar zeg daar maar niets over, want jullie zijn o zo goed bezig voor een goede zaak. Iemand die 40 jaar terug een klein geweldsmisdrijf begaan heeft ga je hier alsnog veroordelen daarover, terwijl je niet eens wist óf hij daar toentertijd voor veroordeeld was. Maar over een vrijgelaten Volkert v/d Graaf mag een ander niet zeuren want dan zijn het onderbuikgevoelens die bij de ander opkomen én hij heeft zijn straf gehad!