Anne Frank zou gisteren 85 zijn geworden. Omdat de honger onverzadigbaar is, zoekt de naar haar vernoemde stichting ook de laatste snippers informatie over het tragisch verlopen leven van dit joodse meisje en haar familie. Ik heb daarom maar even de Zaanse links met het gezin Frank op een rijtje gezet, want voor je het weet worden die over het hoofd gezien in een volgend toneelstuk.
Hét icoon van de Holocaust bezocht in de jaren ’30 met haar ouders Zaandam. Er bestaat nog een ansichtkaart en/of fotomateriaal van dit uitje. Annes zus Margot deed op 8 september 1940 op de Voorzaan mee aan roeiwedstrijden van de Zaanlandsche Zeilvereeniging (en won een medaille). Nadat Willem Elte eind 1940 werd ontslagen als leraar van het Zaanlands Lyceum kreeg hij op het Joodsch Lyceum Anne en Margot onder zijn hoede. Een van de belangrijkste hulpverleners van de ondergedoken familie Frank was de in Koog geboren Jo Kleiman. En naast het Achterhuis stond het hoofdkantoor van de Zaandamse firma Keg. Om maar wat dwarsverbanden te noemen.
Wordt het niet tijd voor een boek/musical/speelfilm over de Zaanse minuten van de familie Frank?
Ongelofelijk hoe Anne Franks verhaal uitgemolken wordt. Kotsmisselijk word je ervan. Was het voorheen als één van de “iconen” die die verschrikkingen van die tijd uitdroegen, verword het nu als melkkoe die zijn “glans” verliest. Zoals laatst dat de Fam. Frank er problemen mee had dat er, gekoppeld aan de musical, een arrangement met bv een etentje aan vastzat. Maar in het A. Frankhuis mag je blijkbaar wel koffie met gebak eten. Hypocriet. Heb laatst een gedeelte van de “elke dag 4 Mei” docu gezien; kromme tenen krijg je ervan. Werkelijk een grof schandaal hoe daar misbruik gemaakt word van verschrikkingen die echte mensen overkomen zijn om sympathie te krijgen voor zogenaamde slachtoffer-gevoelens. Mijn sympathie is tot een bepaald niveau verloren gegaan. Vooral zo doorgaan.