De Zaanstreek was altijd al een behoorlijk heidens gebied, maar de laatste decennia verliep de religieuze teloorgang wel erg snel. Het ene na het andere gebedshuis ging tegen de vlakte of in de verkoop, bij gebrek aan bezoekers en financiën.
Afgelopen week mocht ik op één dag twee Zaanse kerken van binnen zien, de Sint-Bonifatiusparochie in Zaandam en de doopsgezinde vermaning in Koog aan de Zaan. In de eerste was ik al een tijdje niet geweest, waardoor de achteruitgang des te meer opviel. De kerkvloer golfde als gevolg van de palenpest en er liepen nogal wat scheuren door de muren en het plafond. De glorie was duidelijk aan het vergaan, en snel ook. Daarvan had de vermaning geen last. Alles zat keurig in de verf en zag er tiptop uit. Maar het gebrek aan kerkgangers leidde ook daar tot bezinning. Er werd gesproken over de verkoop van het monumentale pand en zelfs over een verplaatsing.
Hoewel mijns inziens elk geloof bijgeloof is, stemt de ontbinding van deze godshuizen me droef. Dus mocht u nog een zakcentje overhebben… Niet ten bate van de geestelijke inhoud, maar voor het behoud van de vorm.
Hoi Erik,
Jij en de kerk, dat is toch iets wat steeds weer terug komt. Mooi. En dat doet mij goed.
Hoewel de gebouwen karakteristiek zijn en ook ik met jou hoop dat deze behouden worden, ben ik wel van mening dat de geestelijke armoede meer een punt van zorg is.
Hartelijke groeten en tot ziens/spreeks,
Rita