Halfje volkoren misschien?

Leo en Marjolein Landzaat presenteerden afgelopen zaterdag hun laatste broden. Ze zijn nu met pensioen. Halverwege de vorige eeuw telde Zaandam alleen al bijna honderd bakkerijen à la hun Doba. Toen de supermarkten oprukten, verdwenen ze in een razend tempo uit het straatbeeld. Het echtpaar Landzaat ging echter onverstoorbaar door aan de Zuiddijk, voorkomend als immer.

Vijftien jaar lang woonde ik bij Doba om de hoek. Minstens vier keer per week stapte ik dat heerlijk geurende domein binnen en plaatste mijn bestelling. Tot ik weer eens mijn slaperige hoofd door de deuropening stak en Marjolein vriendelijk zei: ‘Halfje volkoren zeker?’ Sindsdien werd dat een vaste vraag, die ik bijna altijd met ‘ja’ beantwoordde (soms aangevuld met ‘…en vier krentenbollen’). In de navolgende jaren overkwam het me meermalen dat het halfje volkoren al in de snijmachine werd geschoven, nog voor ik mijn goedemorgen kon aanvullen met een (toegegeven, hypothetische) vraag naar een appelpunt of Pandabrood. Ik was een wandelend half volkoren geworden.

Het is niet uit schaamte over mijn eigen voorspelbaarheid dat ik uiteindelijk verhuisde naar een ander stadsdeel, en daardoor vrijwel nooit meer bij Doba kwam. Maar veel scheelde het niet.

Doba

0 gedachten over “Halfje volkoren misschien?”

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *