‘Hoe ervaren mannen het baren van een kind?’, kopte het Noordhollands Dagblad vorige week. Een goede vraag, maar wel een waarop het antwoord nauwelijks is te geven. BNN deed desondanks ooit een poging, door twee mannelijke presentatoren voor het oog van de camera middels elektrische schokken te geven die op weeën zouden lijken. En in China probeerde een ziekenhuis iets soortgelijks bij aanstaande vaders, een soort solidariteitsmarteling die hen diende te doordringen van de pijn die hun zwangere partners moesten ondergaan. Best aardig allemaal, maar natuurlijk niet the real thing.
De verloskundige die ons, leerling-verpleegkundigen, begin jaren ’80 in toenmalig ziekenhuis De Heel de fijne kneepjes van de kraamverzorging bijbracht pakte het anders aan. Vermoedend dat de vrouwen in het leslokaal waarschijnlijk wel het begin van een voorstelling hadden hoe een perswee zou aanvoelen, vroeg ze alleen aan de – weinige – mannen onder haar gehoor of die hun onderlip stevig wilden beetpakken. Gehoorzaam en een tikje nieuwsgierig volgden we haar verzoek op. ‘En trek die nu even over je voorhoofd’, vervolgde de verloskundige vriendelijk glimlachend. Zo ongeveer voelde volgens haar een bevalling.
Het was de beste anticonceptie die ik ooit zag.
