“Goedemorgen, met Martine van Levenseinder, hét blad over de dood. Klopt het dat u levensverhalen schrijft?”
“Ja, inderdaad.”
“Dan zouden we graag eens met u om tafel gaan en bekijken wat we voor elkaar kunnen betekenen?”
“U bedoelt in de vorm van een interview? Of wilt u een advertentie verkopen?”
“Eh… het laatste.”
“Ik doe niet aan advertenties. Goedemorgen.”
“Een hele goede middag. Ik stoor u hopelijk niet.”
“Dat ligt er aan.”
“Ons blad Wijk en rijk wordt binnenkort huis-aan-huis verspreid en nu hebben we daarin nog één plekje waar we aandacht willen besteden aan uw activiteiten.”
“Tegen betaling, neem ik aan.”
“Klopt, zij het voor een bijzonder tarief.”
“Ik heb geen belangstelling. Tot ziens.”
“Goedenavond, met Co van multimediaal platform Goco. Ik stoor toch niet tijdens uw avondeten?”
“Jawel.”
“Dan houd ik het kort. We hebben een speciale aanbieding voor uw bedrijf…”
“Ik ga weer eten. Dag.”
“Hoi, met Anita. Mag ik…”
“NEE. ER MAG NIETS. IK WENS NIET DE HELE DAG TE WORDEN GESTALKT DOOR ADVERTENTIEVERKOPERS. OPZOUTEN!”
“Maar Erik, ik ben het. Mag ik je niet eens feliciteren met je verjaardag?”
