De ondergoedadvertentie bevatte, zoals het reclame betaamt, louter positiefs. De aangeprezen shorts en shirts waren gemaakt van bamboe en extreem zacht, anti-allergisch, strijkvrij en zweetwerend. Er was nog een pro: “Bamboe groeit op een natuurlijke wijze tot wel 90 cm. per dag en heeft geen kunstmatige bewatering nodig.”
Op dat moment haakte ik af.
Ooit maakte ik de fout bamboe in mijn tuin te poten, met het idee dat dit flink wat Volkswagen-fijnstof kon wegvangen van de naastgelegen autoweg. Ik plaatste stevige bakken in de grond en zette de groene stengels daarin, wetende dat bamboe nogal woekert. Wat ik niet besefte was dat deze planten kunnen denken. Ze wisten over de rand te kruipen en verspreidden zich sindsdien razendsnel. Wel 90 centimeter per dag. Zonder kunstmatige bewatering. Langs het hek. Onder de stoep door. En naar de openbare ruimte. “Free at last”, hoor ik ze af en toe zachtjes roepen.
Ik doe mijn best de bamboe binnen de perken te houden, maar het heeft meer weg van stadsguerrilla dan van tuinieren. Binnenkort begin ik de actiegroep ‘Bamboe de wereld uit, om te beginnen uit mijn achtertuin.’ U bent welkom, met schep of vlammenwerper.
