Op socialisten sluit de rijen…

Eind 2007 verscheen 125 jaar sociaaldemocratie. 60 jaar Rode Zaan. De PvdA deelde het door Anton Schuurman geschreven jubileumboek destijds uit aan eenieder die er behoefte aan had, en gelukkig maar. Het was namelijk een lezenswaardig brokje geschiedschrijving. 

Het intrigerends vond ik Schuurmans slotalinea: “Ook kan ik me niet aan de indruk onttrekken, dat de nogal wisselende resultaten van de PvdA in Zaanstad mede beïnvloed zijn door al dan niet zakelijke beoordelingen van gevoerd beleid. Haar forse winst tijdens de laatste gemeenteraadsverkiezingen lijkt mij echter vooral verklaarbaar uit onvrede met het toenmalige kabinet. Is deze waarneming juist, dan lijken de Zaanse partijgenoten er, gegeven de huidige omstandigheden, verstandig aan te doen bij de volgende verkiezingen met ten minste een halvering rekening te houden.” 

Na deze doemdreiging – bijna een grafschrift – voegde Schuurman nog één, in dit verband onbedoeld cynische regel toe aan zijn boek: “Met deze gelukswens aan de jarige besluit ik mijn bijdrage.” Van je vrienden moet je het maar hebben. Voormalig PvdA-wethouder Hans Luiten zei het al: “Zet twee PvdA’ers in een kamer bij elkaar en je hebt een milieuvergunning nodig vanwege de zuurgraad.”  

De lokale Partij van de Arbeid ging overigens terug van twaalf zetels in 2006 naar acht in 2010 en vijf in 2014. Anton Schuurmans verkiezingsvoorspelling bleek redelijk adequaat.

Aanstaande dinsdag bestaat de PvdA zeventig jaar. De gemeenteraadsverkiezingen laten nog twee jaar op zich wachten. Wellicht wordt die tijdsspanne de sociaaldemocratische redding. Maar zoals de peilingen nu zijn zakt de club van fractieleidster Songül Mutluer in 2018 terug naar maximaal drie zetels.

Meer dan welke andere partij ook bleek de PvdA de afgelopen decennia de stabiele bestuursfactor die Zaanstad nodig had. Tegelijkertijd betoonde de partij zich een almaar technocratischer machtsfactor. Idealen legden het vaak af tegen pragmatisme en korte-termijndenken. Het betonsocialisme van de jaren ’60 en ’70 (er ís wat moois gesloopt onder leiding van de Zaanse sociaaldemocraten) veranderde gaandeweg in lichtroze marktdenken. De beginselloosheid van kopstukken als Diederik Samsom tastte ook de lokale PvdA aan. Dus opperen fractieleden en wethouders met een van historie ontblote onbevangenheid – om maar een recent willekeurig voorbeeld te noemen – de bebouwing van het Guisveld. En hop, daar ging weer een virtuele raadszetel.

Ik wil de PvdA feliciteren met het jongste jubileum en wens Diederik en de zijnen een behouden toekomst toe. Met deze gelukswens aan de jarige besluit ik mijn bijdrage.

PvdA

3 gedachten over “Op socialisten sluit de rijen…”

  1. Bedankt voor de felicitatie. Er is nog een hoop werk te verzetten voordat er echt een feestje gebouwd kan worden. Maar ik ben blij dat je ziet dat onze Zaanse fractie een stabiele eenheid is. Samenleven is samenwerken. In een samenleving die steeds verder tegenover elkaar staat hoop ik dat de verbondenheid het ideaal is dat ons met de kiezers zal verbinden. Met vriendelijke groet, Mark Damman voorzitter PvdA Zaanstreek

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *