De reünie van cultureel centrum Zaandijker Kerk, zaterdag jongstleden, heb ik aan me voorbij laten gaan. Het klikte niet zo met het Zaandijkse Paradiso. Mijn recensies van de popconcerten daar leidden regelmatig tot boze brieven. Toen ik een optredende band vergeleek met een betonmolen kreeg ik zelfs het schriftelijk advies om voortaan maar ‘gewoon thuis te blijven’.
Minstens één kwade bezoeker had overigens volledig gelijk. Ik had een avond bijgewoond met drie acts, twee voor en één na de pauze, en was vervolgens snel vertrokken. Het kon me allemaal niet bekoren en ik was opgelucht toen ik na afloop het voormalige gebedshuis mocht verlaten. Mijn weinig complimenteuze bespreking in de krant leidde enkele dagen later tot een furieuze reactie. Ik had gemist dat de band voor en na de pauze dezelfde was, zij het met een andere zanger. De derde en laatste groep was me ontgaan -ik zat al op de fiets-, maar had ik wel negatief beoordeeld. Het schrijven haalde tot mijn opluchting de krant niet; de afzender was -publicatievoorwaarde- vergeten zijn adres te vermelden.
Hierbij voor hem en band drie alsnog een mea culpa. En ik hoop dat ze zaterdag hebben genoten.
