In het politiebureau was het overgedragen bewijsmateriaal zoekgeraakt en de eerste aangifte afgekeurd, dus moesten we beginnen aan een tweede versie. Op Facebook had iemand met een pistool geposeerd. Rondom zijn profiel wemelde het van de Hitlerverering, moslimhaat en jodenbedreiging. De racistische agressie spatte van het beeldscherm. Het kostte alleen nogal wat moeite om die misdrijven onder de ogen van de rechter te krijgen. We waren inmiddels bijna twee maanden verder sinds de ontdekking van deze neonazi en door het kastje-muursysteem en een verkeerd opgesteld proces-verbaal nog geen stap verder gekomen. Ik moest denken aan de lone wolf die een Britse politica vermoordde.
Ik schrok op uit mijn overpeinzingen: de overigens aardige politiebeambte sprak over ‘natzie’. Het duurde even voor ik begreep dat het een nationaalsocialist betrof. De verslaglegging kreeg een vervolg. Een uur later stond de aangifte op papier. Er moest alleen nog even een rechercheur naar kijken, zien of het dit keer wel goed was. Er volgde een nieuwe domper: hij/zij wilde ook het tweede verslag niet fiatteren. Met frisse moed zette de agent zich opnieuw voor de computer. “Weet u ook een ander mooi woord voor ‘inferieur’?”
Enfin, het proces-verbaal is inmiddels af. Hopelijk velt de rechter er een oordeel over. Liefst voor ik met pensioen ga.