Ik was een paar dagen in België, vandaar deze late reactie op een voorpaginabericht in het Noordhollands Dagblad. Korte inhoud van het inmiddels drie dagen oude artikel: in de Zaandamse Burgemeestersbuurt markeren inbrekers woningen met krijt, opdat ze weten waar ze de televisies moeten weghalen. Onder de huisnummers zouden de letters ‘TV’ staan, aldus wijkagent Kees Konijn. Die de bewoners in de wijk prompt een waarschuwingsbrief stuurde.
Eens in de zoveel jaar duikt dit verhaal op in de media. De Volkskrant heeft zich er al eens aan schuldig gemaakt. Het Eindhovens Dagblad eveneens. De Gelderlander. En wat bleek keer op keer? Het was een urban legend. Een onzinverhaal. Overgeleverd uit de Middeleeuwen, toen dieven inderdaad wel eens zo te werk gingen (al waren tv’s destijds nog niet zo in trek). Kijk voor de gein eens op deze site van het Meertens Instituut. En zie de stimulerende rol van de politie bij het aanjagen van angst in de wijk. In het weinig kritische Noordhollands Dagblad-artikel komt gelukkig ook een nuchtere Zaandamse aan het woord: “Klinkt als een broodje-aapverhaal”, zegt deze Judith van Roijen. Verstandige vrouw. Daar kan de politiewoordvoerder nog wat van leren.
Interessant ook dat Kees Konijn weet te vertellen dat 2,5 jaar geleden ‘ook met krijt TV op huizen werd geschreven. Dat leidde tot flink wat woninginbraken en diefstal van flatscreen televisies’. De toenmalige daders: “Een Oost-Europese bende.” Waarmee en passant weer eens een complete bevolkingsgroep is gestigmatiseerd.
Zou de politie een dezer dagen met een rectificatie komen? Is er al gecheckt of in de Burgemeestersbuurt sinds Krijtgate tv’s wederrechtelijk van eigenaar zijn gewisseld? En ruimt het Noordhollands Dagblad straks net zoveel ruimte in om de eigen canard te erkennen als het nu deed om deze hype te creëren?
