Vandaag begint in Amersfoort een door DHV georganiseerd congres met als titel ‘Vitaal water: meer dan H2O.” Sinds ik dit weet, kan ik niet meer op een normale manier naar het DHV-kantoor in Zaandam kijken. U kent het vast wel, die uit golfplaat opgebouwde bordeauxrode doos naast NS-station Zaandam.
DHV presenteert zichzelf als een wetenschappelijk bureau. Het is een internationaal advies- en ingenieursbureau dat ook voor allerlei overheden werkt. Het belet de onderneming niet om humbug te verkopen, in de vorm van ‘vitaal water’. Verlepte kroppen sla fleuren weer op door het gevitaliseerde water, van de leg geraakte kippen strooien na een paar druppels wonderaqua opeens eieren in het rond en varkens raken hun virussen kwijt door een paar slokjes te nemen. Volgens DHV dan. Projectleider Hans van der Sluis heeft het over ‘het wiegende ritme’ van het water, nadat het is behandeld. Niet dat het water door de geheimzinnige behandeling van samenstelling is veranderd, erkent DHV, maar er is ‘iets’ mee gebeurd dat de ommekeer teweeg bracht. En dat ‘iets’ ontstaat door een roestvrijstalen buis of een messing bol in het water te hangen.
Niet minder dan zeven DHV-ingenieurs zijn bezig met het uitvinden hoe de ‘invloeden uit de kosmos’ hun uitwerking hebben op ‘hormoonhuishouding’ en de rol van de maan daarbij. Of zoiets. Inmiddels heeft het eerste waterschap al een ‘cascade’ besteld bij DHV, om het water in de buurt te vitaliseren. Dat u weet waaraan uw belastinggeld wordt besteed.
De wetenschap heeft de afgelopen week een vrije val gemaakt, dankzij Roos Vonk en een aantal van haar collega’s. DHV past nu ook in het rijtje wetenschappelijke kwakdenkers.
