“Je belt de gemeente en hoort jezelf na een paar seconden terug. Daarna pas het antwoord van de ambtenaar. Maar tegen die tijd heb je al een paar keer ‘hallo’ geroepen. “Hoort iemand mij?” Aldus een verslaggever van Dagblad Zaanstreek over zijn ervaringen met het telefoneren naar het nieuwe gemeentehuis van Zaanstad.
Zelf ondervond ik deze week dat de vaste ambtenarennummers die op het Bannehof in gebruik waren niet meer werkten. De ambtenaren hebben tegenwoordig flexplekken en daarom nu ook mobieltjes. Lastig, maar logisch. Vervelender vond ik het dat ik eerst een menu met zes keuzes moest afluisteren voordat ik een mens van vlees en bloed aan de lijn kreeg. Dat wil zeggen, na eindeloos wachten. Het oude credo dat de telefoon maximaal drie keer mag overgaan op het gemeentehuis doet momenteel blijkbaar even geen opgeld. De telefoniste bleek bovendien nauwelijks te verstaan. Zit het callcenter tegenwoordig in Bangladesh of omstreken? Enfin, het zijn kinderziektes. Hoop ik.
Maar wat ik wel akelig vond was de mededeling aan het begin van het geautomatiseerde ‘gesprek’ dat alles wat ik zei zou worden opgenomen. Zijn jullie helemaal een haartje betoeterd?
Waarschijnlijk wordt er teveel gescholden, bedreigd en beledigd. Als gemeenteambtenaar zou ik de telefoon helemaal niet meer opnemen.