Van subsidie afhankelijke instellingen hebben het momenteel druk. Rond deze tijd moeten zowel de subsidieaanvragen voor 2012 als de subsidieverantwoordingen over 2010 de deur uit. Richting rijk, provincie en gemeente. Wee hen die met meerdere gemeenten een financiële relatie hebben. Kans op gekte bij de afhandelaars is niet uitgesloten.
De organisatie waar ik werk, heeft te maken met subsidies van negen gemeenten in de Zaanstreek en in Waterland. Dat sommige van deze steden en dorpen als deadline voor het indienen van aanvragen 1 april hanteren en andere 15 april, 1 mei, 15 mei of eind juni; daar valt wel mee te leven. Dat ruim de helft aanvraag- en verantwoordingsformulieren gebruikt en de rest niet is al wat lastiger. Nog onoverzichtelijker wordt het als de dienstdoende ambtenaar vergeet om de benodigde documenten toe te sturen. Een enkeling wil alle papieren in tweevoud, de overige hebben aan één bijlage voldoende. En dat elke -ik overdrijf niet- gemeente eigen regels en maatstaven gebruikt, daar snap ik al helemaal niets van. Er is werkelijk geen formulier of procedure hetzelfde.
Om het nog ingewikkelder te maken, lijkt momenteel iedere gemeente bezig met het aanpassen van de subsidiesystematiek, met alle verwarring van dien. Ik heb wel eens aan wat wethouders en burgemesters gevraagd of ze niet rond de tafel konden gaan om een gezamenlijk, eenduidig systeem te ontwikkelen. Het zou de bureaucratie bij zowel de gemeenten als bij alle organisaties die de regeltjes moeten hanteren flink beperken. De antwoorden varieerden van een glazige blik tot de mededeling dat elke gemeente nu eenmaal een eigen bevoegdheid heeft.
Dat laatste is waar. Maar je bent er wel mooi klaar mee.
En dan nog even dit. Op 7 maart schreef ik over de theorie van Trouw-columnist Boevink dat de digitale woordencombinatie Wilders, islam en kontneuken de meeste websitebezoekers genereert. Ik ben bang dat hij gelijk heeft. 7 maart is de tot nu toe drukste bezochte dag geweest op mijn site. Het geeft te denken.