De exacte reden waarom Ann-Tine Thijssen de gemeenteraad van Zaanstad verlaat, is me niet helemaal helder. “Het wordt voor haar te zwaar om werk, privé en raadslidmaatschap goed te kunnen doen”, heet het in een PvdA-persbericht.
Interessanter vind ik het vertrek van mede-PvdA’er Tjeerd Bosma, die een zwaardere baan krijgt en daardoor niet meer optimaal zou zijn in te zetten als raadslid. Tjeerd is sinds de verkiezingen fractievoorzitter. Een troostprijs, want hij was vele malen liever wethouder geworden. Helaas voor hem, Corrie Noom nam ‘zijn’ zetel in, nadat de PvdA-fractie in meerderheid steun aan haar had uitgeproken. Dat is al niet zo’n lekkere start als fractievoorzitter. En wanneer je dan ook nog eens dualistisch wilt opereren in een fractie die in meerderheid met trouwhartige ogen naar de eigen wethouders opkijkt, wordt het wel heel erg moeilijk. Tjeerd had bij de begrotingsbehandeling van afgelopen maand best wat ombuigingen willen doorvoeren. Meer geld willen vrijmaken voor sociale projecten, in plaats van euro’s te besteden aan activiteiten die de Zaankanters meer in hun portemonnee raken. Maar ja, dat wilden de PvdA-wethouders niet. En de fractiemeerderheid dus ook niet.
Ik kan me voorstellen dat Tjeerd een zucht van verlichting slaakt wanneer hij zijn laatste werkdag als raadslid heeft gehad. Eindelijk los van de fractiediscipline, eindelijk weer ademhalen.
Fractievoorzitter bij de PvdA; het is een ondankbare hondenbaan. Vooral voor vrije geesten als Tjeerd Bosma.
Tjeerd Bosma