Tot de weinige partijen die wèl met de PVV een regering willen vormen behoort de SGP. Gisteren twitterde iemand: “DENK! aan het flyeren in Alkmaar. Ze spreken alleen donkere mensen aan. Het is net de politie.” De voorlichter van de SGP-fractie in de Tweede Kamer reageerde snel: “Zowel bij Denk als bij de politie is er veel voor te zeggen.” Met het gedeelde racisme zit het dus wel goed tussen de SGP en de PVV.
Er zijn natuurlijk ook verschillen. Waar de Partij voor de Vrijheid de lijfstraffen vooralsnog wil beperken tot knieschoten -mits de eigenaar van dat lichaamsdeel Marokkaans is uiteraard-, richt de SGP het geweer liever op nek of hart. De mannenbroeders durven het alleen niet meer in het verkiezingsprogramma te zetten, ondanks een poging daartoe van de afdeling Zaanstad. De inspanningen van secretaris Willem Visser om de tekst toch in het program te krijgen, strandden op het allereerste SGP-congres. Het gebrek aan congressen daarentegen bindt beide partijen overigens weer.
Een jaar of wat geleden bracht ik verkiezingsfolders rond voor mijn eigen clubje, ROSA. Het was zondagochtend, Koog aan de Zaan sliep uit. Toen ik een flyer in een brievenbus aan de Stokkenmolen duwde, trok iemand met grote kracht de voordeur open. Een rood aanlopende man stapte met de ROSA-folder, die hij onderweg woedend verfrommelde, op me af. Het was Willem Visser, bleek me later. Die sliep natuurlijk niet uit, want hij moest vandaag nog een paar keer naar de kerk. Omdat hij van zijn geloof niet mocht vloeken, begon hij te schuimbekken. En terwijl hij het flyerrestant in mijn hand duwde, schreeuwde hij me toe: “Op zondag wordt er geen post bezorgd!!” Waarna hij zijn huis instormde en de deur met een stevige klap dichtsloeg.
Omdat achterlijkheid vele grenzen kan opheffen, ben ik heel benieuwd naar het huwelijk tussen de SGP en de PVV.
de vrouwenafdeling DURF heeft wel een leuk filmpje gemaakt, als ze dat eerder hadden gedaan …